ذکر علی عباده

کعبه چـون گـوی سبـق از سینه سینا گــرفت

پــــایه بــــرتر از فــــراز گــــنبد مینــــا گــرفت

خانــه، بـی سالار و صاحب بود تا میــلاد شـــاه

سر به کیوان زد چه ربّ البیت دروی جا گـرفت

تـا ز بــرج کــعبه خــورشید حقیقت جــلوه کــرد

چرخ چارم سوخت از حسرت دل از دنیا گـرفت

کــعبه شــد تا با مقــام لـی مع اللهّــی قریــــن

از شرافـــت همســـری تا بزم اواَدنـــی گـــرفت

خاک بطحا زین عنــایت آنچنان شد سـربلند

رونق عــزّ و شرف از مسجد الاقصــی گــرفت

کـــعبه شـــد تا مـــرکز طـــاووس گـــلزار ازل

تا ابد زاغ و زغــن یکســر ره صحــرا گـــرفت

خلــوت حـــق شد ز هر دیـو و دَد ِ نا پـاک پـاک

در پنـــاه اســـم اعظـــم مــنزل و مــأوا گـــرفت

خیـــر مقـــدم ای همایـــون طالـــع برج شـــرف

ملک هستــی زیب و فرّ زان طلعت عزّا گــرفت

نغمـه دستــــان نباشد در خــــور این داستـــان

شـــور، جبریــل امیـــن در عالـــم بــالا گـــرفت

گــوش جــان بگشا و بشنــو از امیــن کردگـــار:

لا فتـــــی الا علـــــی لا سیـــــف الا ذوالفقـــــار