سلام

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا

زهـی خجستـــه زمــانی کــه یـار بـاز آیـد

بـه کـــام غمزدگـــان ، غمگســار بــازآیــــد

به پیش شاه خیالش، کشیدم ابلق چشم

بـــدان امیــد کـه آن شهســـوار بـاز آیــــــد

در انتظــار خدنگش همـی بــرد دل صیـــــد

خیــال آنک بـــه رسـم شکـــار بــاز آیــــــد

مقیم بر سر راهش نشسته ام چون گـــــرد

بدین هوس که بدین رهگـــذار بــــاز آیـــــــد

اگـــر نـه در خـم چوگـــــان او رود ســر مــن

ز سر چه گویم و سر خود چـه کار بـازآیـــــد

دلــی کـــه بــا سر زلفیـن او قـــراری کــــرد

گمــان مبر کـــه بــــدان دل قــرار بــازآیــــــد

زنقش بنـد قضـــا هست امیــــــد آن حــافظ

کـه همچو ســرو بدست نگــــار بـــاز آیــــــد